Doradztwo podatkowe a biuro rachunkowe
Czy księgowy jest od wyliczania podatków, a doradca podatkowy od doradzania w kwestii obciążenia względem Skarbu Państwa? Tak bym tego nie ujął. Jako księgowy musisz znać prawo podatkowe, bez niego nie będziesz przecież w stanie prawidłowo sporządzać dokumentacji rachunkowej. Z racji jednak tego, że zawód księgowego został uwolniony i wykonywać może go niemal każdy, natomiast doradcą podatkowym może zostać jedynie osoba po określonych egzaminach państwowych, doradztwo podatkowe prowadzone przez księgowego może być w niektórych sytuacjach ograniczone. W jakich? Sprawdźmy.
Kto może prowadzić biuro księgowe?
Założenie biura rachunkowego nie jest zadaniem nazbyt trudnym. Nie myl tego oczywiście z jego prowadzeniem, to już zupełnie inny temat. Zapewne sam to dobrze wiesz.
Wracając jednak do tematu prowadzenie biura, opiera się ono na ustawie o rachunkowości. W akcie tym są również wypisane warunki, jakie musi spełnić przyszły księgowy prowadzący własną działalność gospodarczą. Przesłanki te to:
- założenie działalności gospodarczej – wpis do rejestru przedsiębiorców;
- posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych;
- brak skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, mieniu, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi oraz za przestępstwo skarbowe.
Prowadzenie biura księgowego wymaga również wykupienia odpowiedniej obowiązkowej polisy OC z tytułu prowadzenia działalności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych. To byłoby na tyle.
Co więcej powyższe wymogi są stawiane jedynie księgowym zajmującym się pełną księgowością. Do księgowości uproszczonej nie jest potrzebne spełnienie nawet powyższych przesłanek.
Ważne! Więcej o tym, kto może założyć i prowadzić biuro rachunkowe pisaliśmy w artykule Założenie biurach rachunkowego – kto może tego dokonać?
Doradztwo podatkowe – kto może to robić?
W przeciwieństwie do księgowego doradca podatkowy jest zawodem certyfikowanym. Zawód doradcy funkcjonuje na podstawie odrębnego aktu prawnego – ustawy o doradztwie podatkowym. Profesja ta posiada własny samorząd zawodowy, którego członkami mogą być wyłącznie osoby spełniające ustawowe przesłanki, a jednocześnie każdy doradca podatkowy musi do niego należeć. Samorząd ten nosi nazwę Krajowa Izba Doradców Podatkowych. KIDP nadzoruje pracę wszystkich swoich członków, dbając o to, aby przestrzegane były najwyższe standardy i etyka wypracowane przez społeczność doradców podatkowych.
Osoba chcąca zostać doradcą podatkowym, musi spełniać łącznie następujące wymogi:
- mieć pełną zdolność do czynności prawnych;
- korzystać z pełni praw publicznych;
- być nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem dawać rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego;
- posiadać wyższe wykształcenie;
- odbyć w Polsce sześciomiesięczną praktykę zawodową;
- złożyć z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego;
- wystąpić z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od zdania egzaminu.
Na listę doradców podatkowych wpisać mogą się również osoby, które spełniają warunki określone w punktach od 2 do5 oraz:
- są członkami Państwowej Komisji Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego, lub
- posiadają stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych lub nauk ekonomicznych w zakresie prawa finansowego lub finansów.
Czym zajmuje się doradca podatkowy?
Aby dokładnie określić czym doradca podatkowy może się zajmować, należy sięgnąć do ustawy o doradztwie podatkowym. Jak wskazuje prawodawca czynności doradztwa podatkowego obejmują:
- udzielanie porad, opinii i wyjaśnień z zakresu ich obowiązków podatkowych i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej z tymi obowiązkami;
- prowadzenie ksiąg rachunkowych, ksiąg podatkowych i innych ewidencji do celów podatkowych oraz udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- sporządzanie zeznań i deklaracji podatkowych lub udzielanie im pomocy w tym zakresie;
- reprezentowanie w postępowaniu przed organami administracji publicznej i w zakresie sądowej kontroli decyzji, postanowień i innych aktów administracyjnych;
- wykonywanie niezależnego audytu podatkowego.
Biuro rachunkowe a doradztwo podatkowe
Czytając powyższy akapit możesz dojść do przekonania, że czynności księgowego niemal całkowicie się pokrywają z zadaniami doradcy podatkowe. Jednak nie do końca.
Doradztwo podatkowe jest przeznaczone wyłącznie dla doradców podatkowych. Do tych czynności zalicza się udzielanie porad, opinii i wyjaśnień z zakresu obowiązków podatkowych. Oznacza to, że tylko doradca podatkowy ma prawo prowadzić konsultacje w sprawie wyboru najkorzystniejszego sposobu rozliczania podatków czy przeprowadzania optymalizacji podatkowej.
Trzeba przy tym zauważyć, że zapisy ustawowe są bardzo ogólnikowe. Prawodawca nie wyjaśnia czy chodzi wyłącznie o sformalizowane opinie podatkowe sporządzone w formie dokumentowej, czy każdą poradę (ustną, mailową, smsową). Nie wiadomo również czy dla doradców podatkowych zarezerwowane na wyłączność jest jedynie prowadzenie stałego doradztwa, czy także pojedyncze porady.
Dla Ciebie jako księgowego oznacza to tyle, że nie powinieneś zawodowo doradzać w obrębie strategii podatkowej Twoich klientów. Nawet jeżeli posiadasz odpowiednią wiedzę i doświadczenie – nic to, nie wolno Ci tego robić. Aby formalnie udzielać konsultacji podatkowych musisz zdać egzamin z wynikiem pozytywnym i wpisać się na odpowiednią listę.
Warto dodać, że opierając się na interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2015 roku (znak: PT3.8101.2.2015.AEW.16) doradztwem nie są czynności księgowe, polegające na prowadzeniu ksiąg i ewidencji podatkowych ani sporządzanie deklaracji i zeznań podatkowych. Tutaj masz pełną dowolność. Możesz wykonywać powyższe czynności bez strachu, że zostaniesz ukarany karą administracyjną za „odbieranie” doradcom podatkowym pracy.
Doradztwo podatkowe w biurze rachunkowym bez uprawnień
Wiesz już, że świadczenie usług doradztwa podatkowego zarezerwowane jest wyłącznie dla doradców podatkowych. Podejmowanie się takiego działania bez odpowiednich uprawnień nosi znamiona przestępstwa, które jest zagrożone grzywną nawet do 50 000 zł.
Jak mówi ustawa każdy, kto nie będąc uprawnionym, posługuje się tytułem doradcy podatkowego lub zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego podlega grzywnie do 50 000 zł. Tej samej karze podlega członek zarządu osoby prawnej, która nie będąc uprawnioną, posługuje się oznaczeniem „spółka doradztwa podatkowego” lub zawodowo wykonuje czynności doradztwa podatkowego.
Zatem abyś nie naraził się na takie konsekwencje, dopóki nie zostaniesz wpisany na listę doradców podatkowych, nie powinieneś oferować konsultacji z zakresu prawa podatkowego. Już sama informacja, że możesz pomóc w wdrożeniu strategii podatkowej, która pozwoli klientowi zaoszczędzić na daninach publicznych może być przesłanką do ukarania Cię sankcją administracyjną.
